Fotoğrafçılıkta kullanılan bazı terimleri aşağıda listelenmiştir:
Diyafram: Objektifin içinde yer alan bir yapıdır. Diyafram açıklığı, objektifin içinde yer alan bıçaklar yardımıyla açılıp kapanarak değiştirilebilir. Daha büyük bir diyafram açıklığı, daha fazla ışık alarak daha düşük bir değere sahip olan f-stop sayısı ile sonuçlanır.
Enstantane: Fotoğrafın çekildiği süredir. Özellikle hareketli nesnelerin fotoğraflanmasında önemlidir. Daha kısa enstantane süreleri, nesnelerin daha az hareketli olduğu bir görüntü sağlar.
ISO: Dijital kameralarda, fotoğrafın alındığı sırada kullanılan hassasiyet ayarıdır. Daha yüksek ISO değerleri, daha az ışık gerektirir ve daha hızlı çekimler yapılmasına izin verir, ancak aynı zamanda görüntüde gürültü veya kirlilik seviyelerini arttırabilir.
Odak uzaklığı: Objektifin görüntü sensörüne olan uzaklığıdır. Daha uzun odak uzaklıkları, nesnelerin daha büyük ve daha yakın görünmesine neden olur.
Bokeh: Objektifin arka planı netleştiren alanıdır. Daha büyük diyafram açıklığı, daha az alanın netleşmesine ve daha fazlasının bokeh efektiyle bulanıklaşmasına neden olur.
RAW: Dijital kameraların kayıt modlarından biridir. RAW formatı, görüntünün kaydedildiği anda çıktıya işleme işlemi uygulanmamasını sağlar ve daha yüksek düzenleme esnekliği sunar.
Pozlama: Fotoğrafçılıkta, ışığın algılandığı süredir. Daha uzun pozlama süreleri, daha az ışık gerektirir ve daha hafif bir görüntü elde edilir.
AE Kilidi: Otomatik pozlama ayarlarının kilidini açar. Bu, ışık koşulları değiştiğinde veya fotoğrafın kompozisyonu değiştirildiğinde, aynı pozlama ayarlarını korumak için kullanışlıdır.
TTL flaş: Kameraların otomatik flaş özelliği. Bu, objektifin üzerinde yer alan bir sensör yardımıyla ışığın ne kadar alınması gerektiğini otomatik olarak ayarlar.
Beyaz dengesi: Kameraların renk ayarını kontrol etmek için kullandığı bir özelliktir. Beyaz dengesi, fotoğrafın çekildiği ortamın ışık koşullarına göre ayarlanabilir ve doğal renklerin doğru bir şekilde görünmesini sağlar.