Eski kameraların fotoğraf çekme süresi, bugünkü modern dijital kameralara kıyasla oldukça uzun ve farklıdır. Eski kameraların çalışma prensipleri, film tabanlı olduklarından dolayı, günümüzdeki dijital sensörlerin aksine ışığın kimyasal olarak kaydedilmesi ile gerçekleşir. Film tabanlı kameralarda, fotoğrafın çekilmesi, pozlama süresi, film hassasiyeti, ışık koşulları ve kamera ayarlarına bağlı olarak değişebilir.
Özellikle daha eski filmlerde, daha yavaş işlem yapan ve daha az hassas olan filmler kullanıldığından, pozlama süresi oldukça uzun olabilir. Bazı eski kameralarda, ışık şartlarına bağlı olarak bir fotoğrafın çekilmesi için dakikalar hatta saatler gerekebilirdi. Örneğin, büyük boy fotoğraf kameraları, çok daha büyük filmler kullanarak daha yüksek çözünürlük sağlarlar ve bu filmler, düşük hassasiyetleri nedeniyle daha uzun pozlama süreleri gerektirirlerdi.
Ancak, daha sonraki yıllarda, daha hızlı ve hassas filmlerin geliştirilmesi ile birlikte, pozlama süreleri de azalmıştır. Ayrıca, fotoğraf teknolojisi ve film üretimi sürecindeki gelişmeler sayesinde, daha az ışık gerektiren filmler de üretilmiştir.
Diğer yandan, dijital kameraların geliştirilmesiyle birlikte, pozlama süresi hızla azalmıştır. Dijital kameralarda, fotoğrafın işlenmesi ve kaydedilmesi daha hızlı bir şekilde gerçekleşir, bu da neredeyse anlık fotoğraf çekme süresi sunar. Bugün, dijital kameraların çoğu, birkaç saniye içinde bir fotoğraf çekebilir ve hatta bazıları anlık çekim özelliği ile saniyede onlarca kare fotoğraf çekebilir.
Sonuç olarak, eski kameraların fotoğraf çekme süresi, film hassasiyeti, ışık koşulları ve kamera ayarlarına bağlı olarak değişebilir. Ancak, bugünkü dijital kameraların hızlı işleme ve kaydetme özellikleri sayesinde, fotoğraf çekme süresi oldukça kısalmıştır.