Analog kamera, filmin kullanıldığı bir fotoğraf makinesi türüdür. Film, ışığa duyarlı bir tabaka üzerine düşen ışığı kimyasal reaksiyonlarla kaydeden bir malzemedir. Analog kameranın çalışma prensibi, filmin bu ışığa duyarlı tabakasının kullanımıyla ilgilidir.
Analog kamera, bir mercek aracılığıyla ışığı toplar ve bu ışığı, ışığa duyarlı filmin üzerine yansıtır. Film üzerindeki ışık, kimyasal reaksiyonlar başlatır ve böylece görüntüyü oluşturan karanlık ve aydınlık alanların kaydı gerçekleşir. Bu işlem, pozlama adı verilen bir süreçte gerçekleşir ve sürenin uzunluğu, film üzerindeki görüntü kalitesini etkiler.
Pozlama işlemi tamamlandıktan sonra, film geliştirme adı verilen bir kimyasal işleme tabi tutulur. Bu işlem, film üzerindeki görüntüyü oluşturan karanlık ve aydınlık alanların daha net ve belirgin hale gelmesini sağlar. Geliştirme işlemi bittikten sonra, film durulanır, kurutulur ve artık görüntü elde edilir.
Analog kamera, bu süreci otomatik veya manuel olarak gerçekleştirebilir. Otomatik kameralarda, pozlama ve geliştirme işlemi, kamera mekanizması tarafından gerçekleştirilirken, manuel kameralarda bu işlemler, kullanıcının kamera ayarlarını kontrol etmesiyle gerçekleştirilir.
Analog kameranın çalışma prensibi, dijital kameralardan oldukça farklıdır. Ancak, hala birçok fotoğrafçı tarafından tercih edilmektedir, çünkü analog kamera, benzersiz bir estetik sunar ve dijital kameraya göre daha fazla kontrol sağlar.